วันจันทร์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2557

พ่อของฉัน

       
            ความรู้สึกที่มีต่อพ่อของฉันพ่อของฉันนั้นเป็นคนที่ทำให้ฉันนั้นเกิดมาได้เพราะถ้าขาดคนใดคนหนึ่งไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือแม่ก็ตามเราก็ไม่สามารถเกิดมาเป็นมนุษย์ได้พ่อนั้นเป็นปัจจัยหลักของครอบครัวพ่อมีหน้าที่ทำงานหนักสุดเพื่อเลี้ยงครอบครัวไห้อยู่กันอย่างสุขสบายและนอกจากนี้พ่อยังต้องทำทุกอย่างเพื่อลูกและภรรยาพ่อบางคนในสังคมไทยในปัจจุบันมีทั้งเด็กอายุไม่เกิน20ปีหรือท้องก่อนแต่งหรือมีภาวะบรรลุนิติภาวะเเล้วก็ตามซึ่งพ่อบางคนจะมีลักษณะนิสัยที่ไม่เหมือนกันบางคนก็บ่นบางคนก้ไม่ว่าอะไรแล้วแต่ครอบครัวนั้นจะมีสภาวะทางครอบครัวเป็นอย่างไรแต่ในสังคมไทยของเราปัจจุบันท้องไม่พร้อมทำไห้พ่อบางคนต้องตัดสินใจทำแท้งเพื่อที่จะฆ่าลูกของตนซึ่งเป็นช่วงภาวะไม่พร้อมและไม่มีตังค์จะเลี้ยงดูบางแหล่งก็เป็นสถานพินิจเด็กเยอะและนอกจากนี้พ่อบางคนยังทิ้งลูกลงถังขยะแต่พ่อที่ดีก็มีเยอะเหมือนกัน เพราะว่าขึ้นชื่อว่าลูกพ่อก็ต้องรักเพราะเป็นสายเลือดแท้ๆที่สานสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกพ่อของฉันนั้นเค้าเป็นคนตัวสูงไหญ่แต่ฉันเป็นคนตัวเล็กซึ้่งพ่อของฉันเป็นคนไม่ค่อยจะว่าอะไรดิฉันเลยอย่างมากก็ว่าและสอนถ้าทำผิดฉันคิดว่าฉันชอบพ่อนะเพราะเค้าไม่ใช้อารมณ์แต่กลับใช้เหตุผลซึ่งในครอบครัวหลายครอบครัวก็มีทะเลาะเบาะแว้งกะทืบลูกก็มีแต่ว่าพ่อฉันนั้นไม่ว่าไม่ตีแต่จะหนักไปทางสอนไห้คิดมากกว่าแต่พ่อของฉันมีลักษณะนิสัยเจ้าชู้แต่ถึงอย่างงั้นก็ตามพ่อก็ยังต้องเป็นพ่อต่อไห้พ่อนั้นจะทำผิดหรือจะไม่ได้อยู่กับแม่แต่เค้าก็ขึั้นชื่อว่าพ่ออยู่ดี แต่ฉันกลับรู้สึกภุมิใจถึงบางคนจะมีแต่การติคำด่าคำว่าซึ่งฉันกลับไม่รู้สึกมีปมด้อยแต่ฉันนั้นกลับรู้สึกภูมิใจอย่างมากแต่ฉันนั้นก็รักพ่อเพราะเค้าเป็นคนที่ให้กำเนิดฉันมาพ่อคือทุกสิ่งทุกอย่างเพราะพ่อกับแม่เป็นคนที่ประเสริฐถึงเค้าจะทำตัวอย่างไรก็ตามแต่เค้าก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อที่ดีที่สุดเพราะในโลกใบนี้เรามีคนที่ชื่อว่าพ่อคนเดียวซึ่งเราก็ไม่สามารถเอาคนอื่นมาทดแทนได้แทนพ่อที่มาจากสายเลือดของเราซึ่งเราเป็นลูกก็มีหน้าที่ภูมิใจและคอยฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ท่านต้องเหนื่อยหลังจากการทำงานเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงครอบครัวเลี้ยงดูเราไห้เจริญเติบโตและท่านยังต้องมานั่งเสียเวลาเลี้ยงดูและเสียการเงินไห้เราเล่าเรียกพ่อของฉันก็คือคนที่เป็นแบบอย่างในชีวิตประจำวันฉันชอบเวลาพ่อยิ้มเวลาพ่อมีความสุขเพราะมันทำไห้ฉันมีความสุขไปด้วยพ่อฉันนั้นทำไห้ฉันมีชีวิตมาถึงทุกวันนี้ถ้าไม่ได้พ่อฉันจะได้เติบโตมาจนอายุ16มั้ยคำตอบก็คือไม่พ่อของฉันนั้นสรุปเเล้วถ้าไม่มีพ่อเราก้ไม่สามารถเกิดมาเป็นคนได้ถ้าพ่อดีกับเราขนาดนี้แล้วเรายังไม่รู้จักสำนึกบุญคุณท่านก็ไม่น่าขึ้นชื่อว่าเป็นคนแล้วขนาดสัตว์ยังรักพ่อแม่แล้วทำไมเราเป็นคนถึงไม่รักพ่อแม่ละทั้งๆที่ท่านไห้กำเนิดและทำไห้เราเล่าเรียนนั้นเราควรจะทดแทนบุญคุณของท่านไม่ไช่ทำตัวไม่ดีห้ามทะเลาะวิวาทกับคนอื่นเพื่อพ่อจะได้มีความสุขและสบายใจภูมิใจที่เราเป็นลูกที่ดีของท่านการที่เราตั้งใจเล่าเรียกก็ทำไห้พ่อนั้นรู้สึกดีก็เท่ากับการตอบแทนพระคุณของท่านต่อไห้เราจะมีแฟนแฟนบางคนยังทอดทิ้งเลยแต่บางคนทำไมถึงรักแฟนมากกว่าพ่อแม่ทั้งๆที่แฟนก็พึ่งมาแต่พ่อแม่อยู่กับเราตั้งแต่เรายังเป็นเด็กลองคิดกันไหม่บ้างมั้ยว่าพ่อแม่นั้นสำคัญกว่าแฟนแล้วนอกจากนี้การที่เราทิ้งพ่อแม่ก็จะตกนรกอีกด้วยและจะต้องมาชดใช้กรรมอีกถ้าเกิดว่าเรามีลูกแล้วลูกทิ้งเราบ้างละเราจะรู้สึกอย่างไรเราก็ต้องรักพ่อแม่ถ้าเรารักพ่อแม่ตอบแทนท่านดีลูกในอนาคตของเราก็จะรักเราเท่าที่เรารักพ่อแม่เพราะสมัยนี้กรรมติดจรวดทันมากถ้าคนไหนไม่รู้จักการตอบแทนผู้มีพระคุณก็ไม่น่าเกิดมาบนโลกแต่ไม่น่าขึ้นชื่อว่าเป็น "มนุษย์"แล้วล้ะ !!!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น